Samenwerking Segbroek College

Segbroek College steunt rugbyers van de academie

‘Wij helpen hen om hun droom waar te maken’

Ze begonnen met acht en nu zijn het er al bijna 80. Rugbyers zijn een substantieel onderdeel van het (topsport)leerlingenbestand van het Segbroek College in Den Haag. Daar helpen ze de leerlingen van de Rugby Academy ZuidWest niet alleen zo goed mogelijk met hun sportcarrière, maar zorgen ze ook ervoor dat ze met een diploma de deur uitgaan.

Rugby staat bekend als een van de meest gedisciplineerde sporten. Dat weten de leerlingen van de Rugby Academy ZuidWest maar al te goed. En het is dan ook niet verrassend dat ze er op school eenzelfde houding op nahouden. “De houding van het veld nemen ze mee in de klas”, zegt Dennis Kila, studiebegeleider van het TopSport Talent-programma van de onderbouw. “Een jaar of zes geleden hebben we meegedaan aan een landelijk onderzoek of sporters beter dan reguliere leerlingen op school presteren. Dat blijkt zo te zijn. Reguliere leerlingen scoren gemiddeld tussen de zeventig en tachtig procent, sporters altijd boven de tachtig procent. Dat komt vanwege hun doorzettingsvermogen en ook omdat ze kritisch naar zichzelf kijken. Hun zelfregulerend vermogen is groot, ze gaan zelf op zoek naar een manier om het een volgende keer beter te doen en veel vaker dan reguliere leerlingen, stellen ze zich vragen hoe ze het de volgende keer moeten aanpakken. Sporters hebben, omdat ze veel moeten plannen, ook bijna altijd hun huiswerk af.” 

Dat betekent niet dat de rugbyende leerlingen op het Segbroek College, na de voetballers de grootste groep sportieve talenten, altijd goed op school presteren. “Bij sport gaat het om willen en kunnen”, zegt Ted Bruggeling, coördinator van het TopSport Talentprogramma. “De sport- en onderwijswereld moeten zorgen voor voldoende uitdagingen, zodat ze eruit halen wat erin zit. Maar is willen op school een probleem en maken ze er een potje van, dan gaan we praten met de academie. Bij de eerste keer krijgen ze een speech en mogen ze bijvoorbeeld nog wel mee met het nationale team voor een buitenlandse toernee. Zien we geen verbetering dan mogen ze de volgende keer niet mee. We blijven in eerste instantie een onderwijsinstelling.”  

Eerste lichting

Sinds de oprichting van de Rugby Academy ZuidWest is er een samenwerkingsverband met het Segbroek College. “Wim van Beek en Krijn de Schutter kwamen met het verzoek”, herinnert Bruggeling zich. “Krijn bracht alle partijen bij elkaar, de familie Weersma was de eerste. En zo is het balletje gaan rollen. Of gezien de vorm van de bal kan je bij rugby beter zeggen dat het balletje is gaan stuiteren.”

Begonnen werd met acht rugbyers en inmiddels zijn het er 67. Bruggeling: “En de eerste lichting zien we nu terug in het Nederlands team. Siem Noorman en David Weersma. Dat is wel heel leuk om te zien.”

Het Segbroek College is een Centrum voor Topsport & Onderwijs (CTO). De school houdt rekening met de talenten van leerlingen en geeft hen de mogelijkheid om de top in hun sport te bereiken. Daarvoor moeten ze veel trainen en de school zorgt ervoor dat dit niet in conflict met hun opleiding komt. Dat kan bijvoorbeeld door toetsen op andere tijdstippen of in het buitenland te maken. Of door te schuiven met hun roosters. Bruggeling: “Onze schoolexamens gaan de hele wereld over. Robin Haase heeft ze bijvoorbeeld bij de Australian Open gemaakt, Tim Krul op Schiphol vlak voor vertrek naar een buitenlands toernooi. We proberen sport en onderwijs zo optimaal mogelijk te combineren.”

In de onderbouw slaagt het Segbroek College erin om de sportieve leerlingen geen schooluren te laten missen, in de bovenbouw blijft het verzuim beperkt. “Wij helpen hen om hun droom waar te maken”, zegt Bruggeling. “Maar daarnaast zijn we er ook om hen aan een diploma te helpen. Leerlingen, ook de sporttalenten, zijn zich tegenwoordig heel bewust dat een papiertje belangrijk is om verder te komen in het leven. De voorbeelden van topsporters waarbij het mis is gegaan, kennen ze allemaal. CTO’s heb je in het hele land, maar bij de meeste bepaalt het sportprogramma het schoolmodel. In Den Haag gaat dat in goed overleg.”

Klusjes doen      

Het betekent overigens niet dat alle sporttalenten met een Segbroek-diploma de school verlaten. De rugbyacademie heeft bijvoorbeeld een samenwerking met de Zuid-Afrikaanse Northwood College in Durban. Talentvolle rugbyers vertrekken dan voor drie jaar naar het zuidelijk halfrond en maken daar hun school af. Kila: “In Zuid-Afrika is er een heel ander schoolsysteem. Veel hiërarchischer. Daar moet je klusjes doen voor oudere leerlingen. En je kan niet zomaar even roepen: ‘Hé, meneer’. Daar moet je toestemming vragen. ‘Permission to speak sir’. Maar het is mooi om te zien dat ze zich daar kunnen aanpassen. Stiekem dromen we ervan dat we ze niet meer terugzien op het Segbroek, want dat betekent dat ze het daar gered hebben. Maar lukt dat niet, dan is er altijd een terugkomgarantie bij ons op school.”

Niemand van de sportieve talenten traint zo dicht bij school als de leerlingen van de rugbyacademie. Vier dagen in de week van 08.00 tot 10.00 uur op Sportpark Laan van Poot om vervolgens in de meeste gevallen met de fiets richting school te gaan en om 10.15 uur in de schoolbanken te zitten. Kila: “Hoe zij trainen, daar heb ik veel respect voor. Ze komen uit heel Zuid-Holland, staan om 06.00 uur op om de bus te nemen en staan ook op het veld als het in de winter steenkoud is.”Het Segbroek College heeft een wall of fame. Daar hangen topsporters als Robin Haase (tennis) en Tim Krul (voetbal). Een rugbyer bevindt zich er nog niet tussen. Bruggeling: “Je komt er alleen te hangen als je aan een EK of WK bij de senioren of aan de Olympische Spelen hebt deelgenomen. Wij denken dat het niet heel lang meer gaat duren voordat er een rugbyer bijhoort. Zeker nu het vrouwenrugby in opkomst is en we steeds meer leerlingen daarvan krijgen. Volgens mij is het gewoon een kwestie van tijd.”