Lekkere pot tegen ZeBra
19 december 2015
Op verzoek vanuit de Rugby Academy in oprichting ZeBra (Zeeland en Brabant) reisden wij af naar Goes om tegen U16/U17 te spelen. Omdat NL U17 een trainingsdag had en wij veel spelers misten speelden wij met een erg jong U16 team met vier van 2000, tien spelers van 2001 en vier van 2002. Dat maakte voor de trainers van RAZW niet uit, de spelers waren de week ervoor nog in training geweest, een ieder wist zijn positie en begreep wat er te doen stond die dag. De wedstrijd was goed voorbereid. Met interim-coach Sander Hegie werden de spelers goed opgewarmd en voorbereid op de wedstrijd. Zebra had als hosting locatie Rugby Club Tovaal waar onze spelers netjes een lunch kregen aangeboden bij aankomst.
Zebra wilde hun allereerste wedstrijd goed presteren, ze hadden ’s morgens al met ca 50 spelers getraind voor deze wedstrijd. Het waren zeer gemotiveerde spelers, groot van stuk en goed fit. Dat alles was voor onze spelers ook een extra motivatie goed te laten zien wat ze konden. Na de kick-off bleek dat ook te lukken: ZeBra is op een enkele uitbraak na nauwelijks in de gevaren zone geweest van RAZW.
RAZW kwam goed voor de dag. De skills, de behendigheid, de fitheid en zeker ook de agressieve manier van handelen bij de breakdown, tackle waren mooi om te zien. Het leek wel of bij elke handeling of tackle er minimaal 1 speler van ons extra aanwezig was. Zonder uitzondering speelden we verzorgd rugby: iedereen was er, op tijd en paraat voor de vervolg actie. Onze mannen stonden er!
Zebra heeft, uit monde van Ed Oskam, gezien dat je met training veel kan bereiken en gaat de komende tijd volle bak werken met de spelers. Aan het einde van de wedstrijd heb ik als aanwezig bestuurslid van RAZW ons schildje overhandigd en de organisatie bedankt. Ook werd er al gepraat over een mogelijk vervolg bij ons. De uiteindelijke score was 0-37 en de coach was super trots. We zijn op de goede weg.
Goed uiteinde en tot volgend Jaar.
Ovale groet,
Ben van der Reek
Veel foto’s van deze wedstrijd met dank aan Ronald van der Knaap: